Co to jest tekst ASCII

Obecnie dostępne są dwa rodzaje kodów ASCII. Pierwszy typ to kod standardowy, który wykorzystuje siedmiobitowy system kodowania. Drugi typ to kod rozszerzony, który wykorzystuje system ośmiobitowy.

Oryginalny zestaw znaków ASCII składał się ze 128 możliwych znaków, ponieważ był to 7-bitowy zestaw znaków. Nie zawierał żadnych liter akcentowanych i był używany głównie w dalekopisach. Ósmy bit w ASCII był początkowo wykorzystywany do celów sprawdzania błędów, w szczególności do sprawdzania parzystości.

Jako alternatywa dla ASCII, które jest wykorzystywane do reprezentowania tekstu w komputerach za pomocą symboli, znaków i liczb, Unicode służy jako system kodowania znaków, który umożliwia przetwarzanie, przechowywanie i wymianę danych tekstowych w dowolnym języku.

Kody od 33 do 126 (dziesiętne) reprezentują drukowalne znaki graficzne.

Wady: Jedną ze słabości ASCII jest jego ograniczenie do języka angielskiego. Gdy dokument jest napisany w innym kodzie, kod ASCII nie może go poprawnie odczytać i wyświetli tylko niektóre znaki zamiast rzeczywistej zawartości.

ASCII, czyli American Standard Code for Information Interchange, jest powszechnie uznawany za dominujący format kodowania znaków dla danych tekstowych w komputerach i w Internecie. Obejmuje on kompleksowy zestaw 128 unikalnych wartości, które reprezentują alfabetyczne, numeryczne i specjalne dodatkowe znaki, a także kody kontrolne.

Pliki ASCII to pliki zawierające zwykły tekst. Można je zidentyfikować po ich rozszerzeniach, takich jak .txt, lub mogą nie mieć wcale rozszerzenia. Z drugiej strony, pliki binarne to pliki nietekstowe, takie jak programy lub pliki zapisane w określonym formacie aplikacji, która je utworzyła, lub w zarchiwizowanych lub skompresowanych formatach plików.

ASCII, znany również jako American Standard Code for Information Interchange, jest szeroko stosowanym formatem kodowania danych, który ułatwia komunikację elektroniczną między komputerami. Przypisuje standardowe wartości numeryczne literom, cyfrom, znakom interpunkcyjnym i innym znakom używanym w systemach komputerowych.

ASCII, skrót od American Standard Code for Information Interchange, przypisuje wartość numeryczną każdemu znakowi, cyfrze i symbolowi. Z drugiej strony, plik tekstowy nie zawiera żadnych kodów formatowania, takich jak czcionki, pogrubienie, kursywa, podkreślenia, nagłówki, stopki lub grafika.

Aby pisać tekst ASCII, możesz wstawiać znaki ASCII, naciskając i przytrzymując klawisz ALT podczas wpisywania odpowiedniego kodu znaku. Na przykład, aby wstawić symbol stopnia (º), naciśnij i przytrzymaj klawisz ALT podczas wpisywania 0176 na klawiaturze numerycznej. Pamiętaj, aby używać klawiatury numerycznej do wpisywania liczb, a nie klawiatury.

ASCII rozwiązuje problem przypisywania wartości numerycznych literom i innym znakom, umożliwiając ich przechowywanie jako kod binarny w pliku i późniejsze tłumaczenie z powrotem do ich pierwotnej postaci po uzyskaniu dostępu do pliku. Ustanawiając znormalizowany kod w różnych systemach komputerowych, możliwa staje się niezawodna wymiana takich informacji.

Jedną z głównych wad ASCII jest ograniczenie w reprezentowaniu znaków, ponieważ jest ono ograniczone do maksymalnie 255 znaków ze względu na 8-bitowe kodowanie znaków.