Wat is IPC-classificatie
De IPC-classificatie categoriseert PCB's in verschillende klassen op basis van hun kwaliteit en bruikbaarheid. De IPC, of Association Connecting Electronics Industries, heeft een classificatiesysteem opgesteld om de specifieke eisen en normen voor elke klasse PCB te definiëren.
Het IPC-classificatiesysteem bestaat uit drie hoofdklassen: Klasse 1, Klasse 2 en Klasse 3. Deze klassen vertegenwoordigen verschillende niveaus van prestaties, betrouwbaarheid en kwaliteitseisen voor verschillende toepassingen.
Klasse 1 PCB's worden beschouwd als de laagste kwaliteit boards en hebben de minst strenge eisen. Ze worden doorgaans gebruikt in toepassingen waar prestaties en betrouwbaarheid niet cruciaal zijn. Klasse 1 PCB's staan een hoger aantal defecten toe en zijn geschikt voor toepassingen met basisfunctionaliteitseisen en lagere kostenoverwegingen.
Klasse 2 PCB's hebben hogere kwaliteitsnormen in vergelijking met Klasse 1. Ze worden gebruikt in toepassingen waar matige prestaties en betrouwbaarheid vereist zijn. Klasse 2 PCB's hebben strengere eisen en staan minder defecten toe in vergelijking met Klasse 1. Ze zijn geschikt voor toepassingen waarbij kosten een overweging zijn, maar een hogere betrouwbaarheid nodig is.
Klasse 3 PCB's zijn de hoogste kwaliteitsnorm en hebben de strengste eisen. Ze worden gebruikt in toepassingen waar hoge prestaties, betrouwbaarheid en duurzaamheid cruciaal zijn. Klasse 3 PCB's hebben een zeer lage tolerantie voor defecten en worden vervaardigd om aan de meest veeleisende normen te voldoen. Ze worden doorgaans gebruikt in industrieën zoals de lucht- en ruimtevaart, de medische sector en het leger, waar falen geen optie is.
Het IPC-classificatiesysteem definieert niet alleen de kwaliteits- en prestatie-eisen voor elke klasse, maar specificeert ook de soorten en het aanvaardbare aantal defecten. Dit helpt fabrikanten en ontwerpers om het niveau van inspectie- en kwaliteitscontrolemaatregelen te begrijpen dat vereist is voor verschillende klassen PCB's.