Wat is ASCII-tekst

Er zijn momenteel twee soorten ASCII-codes beschikbaar. Het eerste type is de standaardcode, die gebruikmaakt van een zeven-bits coderingssysteem. Het tweede type is de uitgebreide code, die een acht-bits systeem gebruikt.

De originele ASCII-tekenset bestond uit 128 mogelijke tekens, aangezien het een 7-bits tekenset was. Het bevatte geen letters met accenten en werd voornamelijk gebruikt in teletypemachines. De achtste bit in ASCII werd aanvankelijk gebruikt voor foutcontrole, met name om de pariteit te controleren.

Als alternatief voor ASCII, dat wordt gebruikt voor het weergeven van tekst in computers door middel van symbolen, tekens en cijfers, dient Unicode als een karaktercoderingssysteem dat de verwerking, opslag en uitwisseling van tekstgegevens in elke taal mogelijk maakt.

Codes 33 tot en met 126 (decimaal) vertegenwoordigen afdrukbare grafische tekens.

Nadelen: Een zwakte van ASCII is de beperking tot de Engelse taal. Wanneer een document in een andere code is geschreven, kan ASCII-code het niet correct lezen en worden alleen bepaalde tekens weergegeven in plaats van de daadwerkelijke inhoud.

ASCII, wat staat voor American Standard Code for Information Interchange, wordt algemeen erkend als de overheersende karaktercoderingsindeling voor tekstgegevens in computers en op internet. Het omvat een uitgebreide set van 128 unieke waarden die alfabetische, numerieke en speciale aanvullende tekens vertegenwoordigen, evenals controlecodes.

ASCII-bestanden zijn bestanden die platte tekst bevatten. Ze kunnen worden geïdentificeerd aan de hand van hun extensies, zoals .txt, of ze hebben mogelijk helemaal geen extensie. Aan de andere kant zijn binaire bestanden niet-tekstbestanden, zoals programma's of bestanden die zijn opgeslagen in de specifieke indeling van de toepassing die ze heeft gemaakt, of in gearchiveerde of gecomprimeerde bestandsindelingen.

ASCII, ook bekend als de American Standard Code for Information Interchange, is een veelgebruikte data-encoderingsindeling die elektronische communicatie tussen computers mogelijk maakt. Het kent standaard numerieke waarden toe aan letters, cijfers, leestekens en andere tekens die in computersystemen worden gebruikt.

ASCII, een afkorting voor American Standard Code for Information Interchange, kent een numerieke waarde toe aan elk teken, cijfer en symbool. Een gewoon tekstbestand bevat daarentegen geen opmaakcodes zoals lettertypen, vet, cursief, onderstrepingen, kopteksten, voetteksten of afbeeldingen.

Om ASCII-tekst te schrijven, kunt u ASCII-tekens invoegen door de ALT-toets ingedrukt te houden terwijl u de bijbehorende tekencode typt. Om bijvoorbeeld het graden-symbool (º) in te voegen, houdt u ALT ingedrukt terwijl u 0176 op het numerieke toetsenblok typt. Vergeet niet om het numerieke toetsenblok te gebruiken om de cijfers te typen, niet het toetsenbord.

ASCII pakt het probleem aan van het toewijzen van numerieke waarden aan letters en andere tekens, waardoor ze kunnen worden opgeslagen als binaire code in een bestand en vervolgens kunnen worden terugvertaald naar hun oorspronkelijke vorm wanneer het bestand wordt geopend. Door een gestandaardiseerde code vast te stellen voor verschillende computersystemen, wordt een betrouwbare uitwisseling van dergelijke informatie mogelijk.

Een groot nadeel van ASCII is de beperking in het weergeven van tekens, aangezien het beperkt is tot maximaal 255 tekens vanwege de 8-bits tekencodering.