Wat is Component Kitting

PCB-ontwikkeling omvat drie hoofdfasen die cruciaal zijn om een printplaatontwerp van concept tot productie te brengen. Deze fasen staan algemeen bekend als ontwerp, fabricage en testen.

Een 7-laags PCB is een type meerlaagse printplaat dat als geavanceerder wordt beschouwd. Het is samengesteld uit zeven koperlagen, waaronder voedingsvlakken, aardingsvlakken en routeringslagen. Vanwege de extra routeringslagen is een 7-laags PCB zeer geschikt voor snelle toepassingen.

Er zijn verschillende soorten PCB-ontwerpen beschikbaar, waaronder enkelzijdige PCB of enkellaagse PCB, dubbelzijdige PCB of dubbellaagse PCB, meerlaagse PCB en stijve PCB.

De typische dikte van een 12-laags PCB is 1,6 mm.

De 16-laags PCB is gemaakt van FR4-materiaal met een TG170 (ITE180) classificatie. De dikte is 2,0 mm en elk paneel meet 200*300 mm met 6 eenheden per paneel.

Multilayer PCB's zijn samengesteld uit drie of meer lagen geleidend materiaal binnen het isolatiemateriaal, waardoor ze verschillen van dubbelzijdige PCB's die slechts twee lagen geleidend materiaal aan de boven- en onderkant hebben. Daarom kan een PCB meerdere lagen hebben als deze meer dan twee lagen geleidend materiaal heeft.

Net als andere componenten voor opbouwmontage is het mogelijk om ze aan beide zijden van een printplaat te monteren voor een reflow-soldeerproces, waardoor het een dubbelzijdige PCB is.

2 Type 4 (ook bekend als HDI) PCB's worden geclassificeerd als PCB's die gebruikmaken van blinde, begraven of microvia-technologieën. Een blind via wordt geboord vanaf de oppervlaktelaag en eindigt op een interne laag, terwijl een begraven via alleen op interne lagen wordt geboord en niet aanwezig is op de oppervlaktelagen.

De meeste commerciële PCB-mengsels in de Verenigde Staten worden gewoonlijk aangeduid met hun industriële handelsnamen, waarbij Arochlor de meest voorkomende is.

We kunnen de prototypingfase die hierboven wordt weergegeven (Ontwerp > Prototype > Valideren) onderverdelen in vier fasen: Onderzoek en selectie van onderdelen, Schematische vastlegging en simulatie, Board Layout en Verificatie en validatie.

PCB's met vier lagen zijn printplaten die bestaan uit vier geleidende lagen: de bovenste laag, twee binnenste lagen en de onderste laag. De binnenste lagen, bekend als de kern, worden doorgaans gebruikt als stroom- of aardvlakken, terwijl de bovenste en onderste buitenste lagen zijn bestemd voor de plaatsing van componenten en signaalroutering.

Board Edge Clearance voor PCB-componenten en connectoren

Het wordt aanbevolen om een minimale afstand van 0,04” te bewaren tussen alle componenten en connectoren vanaf de rand van de printplaat. Daarnaast moeten weerstanden en condensatoren nog verder van de rand worden geplaatst.

Volgens de IPC 2221 spannings- en afstandsnormen is de minimumvereiste voor PCB-afstand (met name de afstand tussen twee geleiders) 0,1 mm voor apparaten voor algemeen gebruik of 4 mil. Voor vermogensomzettingsapparaten moet de minimale PCB-spoorbreedte en -afstand echter 0,13 mm of 5,1 mil zijn.

Een PCB-schema is een basiscircuitontwerp dat visueel de functionaliteit en connectiviteit van verschillende componenten in een tweedimensionale indeling weergeeft. PCB-ontwerpen zijn daarentegen driedimensionale lay-outs die de specifieke locaties van deze componenten illustreren zodra de functionaliteit van het circuit is bevestigd.

Condensatoren worden gebruikt in PCB's om een consistent spanningsniveau te handhaven. Deze elektronische componenten verminderen effectief spanningsschommelingen. Wanneer de spanning aanwezig is in het parallelle circuit, wordt de condensator opgeladen. Bovendien is de stroom die door een condensator wordt ontladen in de vorm van wisselstroom.

De levenscyclus van een PCB omvat twee hoofdstadia: bordfabricage en PCB-productie.

Assemblagetaal bestaat uit vier typen: RISC (Reduced Instruction-Set Computer), DSP (Digital Signal Processor) en CISC (Complex Instruction Set Computer).

Het bestaat uit vier componenten: label, geheugensteuntje, operand, commentaar. Niet al deze onderdelen zijn echter in elke regel aanwezig. Het label, dat een woord is dat door de programmeur is gemaakt, dient als identificatie voor een specifiek punt in het programma.

De term 'RTL' verwijst naar de functionaliteit van een apparaat dat is geschreven in een taal als Verilog of VHDL. Het vertegenwoordigt het gedrag van het apparaat op een hoger abstractieniveau. Een netlist is daarentegen een gate-level beschrijving van het apparaat die wordt verkregen na het synthetiseren van de RTL. Dus, samenvattend, RTL is de weergave op een hoger niveau van de functionaliteit van het apparaat, terwijl de netlist de gate-level beschrijving is.

In vergelijking met schema's bieden netlijsten een eenvoudige data-indeling voor het beschrijven van alle verbindingen in een PCB-ontwerp via tekst. Ze omvatten referentieaanduidingen, pinnummers en signaalzoekwoorden.